اسلام در عین اینکه آزادی عقیده را محترم می شمارد،وهیچ کس را به اجبار دعوت به سوی این دین نمی کند.به همین دلیل به اقوامی که دارای کتاب آسمانی هستند فرصت کافی می دهد که با مطالعه وتفکر آیین اسلام را بپذیرند،واگر نپذیرفتند،با آنها به صورت یک اقلیت هم پیمان (اهل ذمه)معامله می کند وبا شرایط خاصی که نه پیچیده است ونه مشکل با آنها همزیستی مسالمت آمیز بر قرار می نماید،ولی در عین حال نسبت به شرک وبت پرستی سخت گیر است ،زیرا شرک وبت پرستی،نه دینی است و نه آیینی ونه محترم شمرده می شود. بلکه یک نوع خرافه وانحراف وحماقت ودر واقع یک نوع بیماری فکری واخلاقی است که باید به هر قیمت که ممکن شود آن را ریشه کن ساخت.
کلمۀ آزادی واحترام به فکر دیگران، در موردی بکار برده می شود که فکر وعقیده،لااقل یک ریشۀ صحیح داشته باشد. اما انحراف خرافه، گمراهی وبیماری چیزی نیست که محترم شمرده شود،وبه همین دلیل اسلام دستور می دهد: بت پرستی به هر قیمتی که شده است حتی به قیمت جنگ، از جامعۀ بشریت ریشه کن گردد.بت خانه ها وآثار شوم بت پرستی اگر از طریق مسالمت آمیز ممکن نشد باید با زور ویران ومنحدم گردند.
آری اسلام می گوید:باید صفحۀ زمین از آلودگی به شرک وبت پرستی پاک گردد وبه همۀ مسلمین نوید می دهد.سرانجام توحید ویکتا پرستی برتمام جهان حاکم خواهد شد وشرک وبت پرستی ریشه کن خواهد گشت.
از آنچه گفتیم معلوم می شود که اسلام جهاد را با اصول صحیح ومنطق عقل هماهنگ ساخته وهرگز آن را وسیلۀ سلطه جویی وکشور گشایی،غصب حقوق دیگران وتحمیل عقیده،واستعمار واستثمارقرار نداده است.
به هر حال،از افتخارات ما مسلمانان،آمیختن دین با حکومت وداشتن دستور حیات آفرین جهاد در برنامه های دینی است.
نکته ای که در تمام آیات جهاد بدون استثناء بیان شده،قید«فی سبیل الله»است. تعبیر فی سبیل الله هدف اصلی جنگهای اسلامی را روشن می سازد که جنگ در منطق اسلام،هرگز به خاطر انتقام جوئی ،یا جاه طلبی،یا کشور گشائی ویا وسیله ای برای بدست آوردن مال وثروت اندوزی نیست، اسلام همۀ اینها را محکوم می کند ومی گوید:صلاح بدست گرفتن وجهاد کردن فقط باید در راه خدا وبا انگیزه های الهی وبرای گسترش قوانین الهی،توحید،عدالت، دفاع از حق، وریشه کن ساختن ظلم وفساد وتباهی می باشد.
شکی نیست که پیمودن راه خدا(جهاد فی سبیل الله)با تمام مشکلاتی که دارد،چون موافق روح وجان مؤمنان صادق است،کاری آسان وگوارا می باشد،به همین دلیل مؤمنان مخلص داوطلبانه از ان اسقبال می کنند هر چند سر انجامش شهادت باشد
وپیروزی نیز از ان مؤمنان است زیرا افراد با ایمان در مسیر اهذاف حقایقی گام برمی ذارند که با قانون افرینش هماهنگ وهم صدا است ورنگ ابدی وجاودانی دارد،آنها در راه آزادساختن انسانها واز بین بردن مظاهر ظلم وستم پیکارمیکنند
در حالی که طرفداران کفر شرک در مسیر استعمار واستثمار بشر وارضاءشهوات زودگذر که اثر آن ویرانی جامعه وبر خلاف قانون آفرینش است تلاش وکوشش می نمایند. واز سوی دیگر افراد با ایمان بااتکا به قدرت الهی ونیروی معنویش آرامش دارندگه پیروزی انها را تضمین میکند وبه آنها قوت ونیرو می بخشد ،در حالی که افراد بی ایمان هیچ تکیه گاهی ندارند.
کلمۀ آزادی واحترام به فکر دیگران، در موردی بکار برده می شود که فکر وعقیده،لااقل یک ریشۀ صحیح داشته باشد. اما انحراف خرافه، گمراهی وبیماری چیزی نیست که محترم شمرده شود،وبه همین دلیل اسلام دستور می دهد: بت پرستی به هر قیمتی که شده است حتی به قیمت جنگ، از جامعۀ بشریت ریشه کن گردد.بت خانه ها وآثار شوم بت پرستی اگر از طریق مسالمت آمیز ممکن نشد باید با زور ویران ومنحدم گردند.
آری اسلام می گوید:باید صفحۀ زمین از آلودگی به شرک وبت پرستی پاک گردد وبه همۀ مسلمین نوید می دهد.سرانجام توحید ویکتا پرستی برتمام جهان حاکم خواهد شد وشرک وبت پرستی ریشه کن خواهد گشت.
از آنچه گفتیم معلوم می شود که اسلام جهاد را با اصول صحیح ومنطق عقل هماهنگ ساخته وهرگز آن را وسیلۀ سلطه جویی وکشور گشایی،غصب حقوق دیگران وتحمیل عقیده،واستعمار واستثمارقرار نداده است.
به هر حال،از افتخارات ما مسلمانان،آمیختن دین با حکومت وداشتن دستور حیات آفرین جهاد در برنامه های دینی است.
نکته ای که در تمام آیات جهاد بدون استثناء بیان شده،قید«فی سبیل الله»است. تعبیر فی سبیل الله هدف اصلی جنگهای اسلامی را روشن می سازد که جنگ در منطق اسلام،هرگز به خاطر انتقام جوئی ،یا جاه طلبی،یا کشور گشائی ویا وسیله ای برای بدست آوردن مال وثروت اندوزی نیست، اسلام همۀ اینها را محکوم می کند ومی گوید:صلاح بدست گرفتن وجهاد کردن فقط باید در راه خدا وبا انگیزه های الهی وبرای گسترش قوانین الهی،توحید،عدالت، دفاع از حق، وریشه کن ساختن ظلم وفساد وتباهی می باشد.
شکی نیست که پیمودن راه خدا(جهاد فی سبیل الله)با تمام مشکلاتی که دارد،چون موافق روح وجان مؤمنان صادق است،کاری آسان وگوارا می باشد،به همین دلیل مؤمنان مخلص داوطلبانه از ان اسقبال می کنند هر چند سر انجامش شهادت باشد
وپیروزی نیز از ان مؤمنان است زیرا افراد با ایمان در مسیر اهذاف حقایقی گام برمی ذارند که با قانون افرینش هماهنگ وهم صدا است ورنگ ابدی وجاودانی دارد،آنها در راه آزادساختن انسانها واز بین بردن مظاهر ظلم وستم پیکارمیکنند
در حالی که طرفداران کفر شرک در مسیر استعمار واستثمار بشر وارضاءشهوات زودگذر که اثر آن ویرانی جامعه وبر خلاف قانون آفرینش است تلاش وکوشش می نمایند. واز سوی دیگر افراد با ایمان بااتکا به قدرت الهی ونیروی معنویش آرامش دارندگه پیروزی انها را تضمین میکند وبه آنها قوت ونیرو می بخشد ،در حالی که افراد بی ایمان هیچ تکیه گاهی ندارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر