۱۳۸۸ اردیبهشت ۴, جمعه

انتخابات رياست جمهوري، شركت يا تحريم؟!


مردم ايران در حالي به پيشوازانتخابات اين دوره از رياست جمهوري مي روند ، كه عدالت آرماني دولت شيعي اصولگرا تحقق يافته ، وتمام اقشار جامعه ايراني متشكل از تمامي اقوام ومذاهب ، به خواسته هاي خود رسيده اند!. آزادي ودموكراسي بيداد مي كند، ومردم از اين همه خوشي واله وسرگشته اند، شايد اين همان منجي بوده كه بزرگان قوم وعده داده اند، هاله نور يادتون نره!بريم سر اصل مطلب! البته جدي.امروزه هر ايراني مي داند كه حزب در ايران معني ومفهومي ندارد، براي افكار وافراد دگر انديش در ساختار قدرت جا و مكاني تعريف نشده، يا بقول آن شعار معروف كه” حزب فقط حزب علي ، رهبر فقط سيد علي” .سوالي كه مطرح مي شود اينست كه پس جناحين چپ وراست چيست؟ جواب اينكه تمامي اين دسته بندي وگروه بندي ها جز سرگرمي بيش نيست،اصولگرايان، كارگزاران، جبهه مشاركت، مستقل ها و…. تماما براي تقسيم قدرت بين خود آقايان تعريف شده اند، البته حركتي بنام اصلاح طلبان از چندي پيش سر زبانها افتاد، كه همچون سرابي در بيابان اميدوار كننده بود، ولي آيا توانست مفيد واقع شود؟ آيا قتلهاي زنجيره اي، كوي دانشگاه ،‌لباس شخصي ها وغيره وغيره يادتان رفته؟!قدرتي فراتر از رياست جمهوري تصميم گيرنده امور است . مگر اختيارات رئيس جمهور تا چه حد است؟ آيا رئيس جمهور مي تواند مستقلا تصميم بگيرد؟ ومستقلا اجراء كند ؟ آيا خارج از چهار چوب هاي تعريف شده مي تواند حركت نمايد يا خير؟قالبهايي چون چشم اندازها ، وبرنامه هاي چندين ساله ، اينها نيز محفظه هايي است كه حركات دولت ومركز قانونگذاري كنترل شوند.تكليف چيست؟۱- بعضي ها معتقدند اين انتخابات بدليل غير دموكراتيك بودن بايد تحريم شود.۲- برخي مي گويند درست است غير دموكراتيك است ولي چاره اي نيست بايد از بد وبدتر ، يكي را انتخاب نمود به بد راي ميدهيم تا امور بدست بدتر نيفتد.۳- دسته اي نيز هستند كه مي گويند اين انتخابات نمايشي است، رئيس جمهور قبلا منصوب شده ،‌پس راي ما تأثيري در نتايج آراء ندارد.۴- دسته چهارم كه نبايد از آنها غافل شد مردم عوامي هستند كه راي شان خريدني است آن هم به قيمت خيلي ارزان.۵- دسته آخر چاكران ومفت خوران نظام هستند كه ذخاير ولايت محسوب مي شوند.ما در اين دسته بندي در كجا جاي گرفته ايم؟ راستي ما بعنوان اهل سنت جايي براي عرض اندام داريم؟ اصلا ما بعنوان يك شهروند ايراني محسوب مي شويم؟در همه كشورهاي دموكراتيك بخاطر جلب آراي تمامي اقوام ، گروهها ، حتي اقليت هاي آن جامعه برنامه ريزي گسترده اي صورت مي گيرد،‌ كانديداهاي مختلف سعي دارند به هر نحو ممكن، آن قشر تأثيرگذار را به سوي خود جلب نمايند تا پيروز انتخابات گردند.اما در كشور ما چنين بنظر مي رسد ، جامعه اهل سنت در هيچ محاسبه اي نمي گنجد ، يا بهتر بگويم به حساب نمي آيد، چرا؟! مگر مي شود بي تفاوت از كنار حداقل ۲۰% آرا گذشت؟!دليل آن كاملا واضح است ، چهارچوب اجازه چنين كاري نمي دهد، كانديداي رياست جمهوري سرخود نمي تواند وعده بدهد، نمي تواند مطالبات اين قشر را برآورده نمايد ، چون از خط ومشي ولايت خارج مي شود. اهل سنت حتي نمي تواند با اين درصد بالا حزب يا تشكل قانوني بوجود آورد تا بخواهد از جناحي وجرياني حمايت كند.وبراستي مطالبات اهل سنت از رئيس جمهور ايران چه مي تواند باشد؟وزارت،سفارت، معاونت، مديريت كل ، استانداري، فرمانداري؟! آيا مي تواند برآورده شود؟برخي معتقدند اين لقمه ها براي اهل سنت بزرگ است، بايد به همان كارمندي جزء اكتفا نمايد، و اگر ممكن باشد نپرسند شيعه هستي يا سني؟برخي آنقدر قانع اند كه مي گويند جاي بسي شكر دارد كه هنوز زنده ايم، الحمدلله زميني براي راه رفتن وناني براي خوردن داريم، ممنونيم كه ما را از ايران اخراج نكرده اند.مطالبات مذهبي كه جاي خود دارد: آزادي در انجام مراسم شرعي، مسجد درمناطق اكثرا سني نشين شهرهاي بزرگ ، تبليغ شريعت در مناطق كاملا سني نشين، مدارس وحوزه هاي مستقل، ارتباط بين اقوام مختلف اهل سنت ايران، تشكيل كنفرانس، سمينار وجلسات جهت ارتباط وتبليغ بين اهل سنت مناطق مختلف، برگزاري آزاد مراسم هاي ديني، و……با اين اوصاف وضعيت اهل سنت ايران چگونه است وچه بايد كرد ؟ شما بگوييد.

والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته

سنی نیوز

هیچ نظری موجود نیست: