۱۳۸۷ اسفند ۱۰, شنبه

روحانی یعنی چه؟

بسم الله الرحمن الرحیم
روحانی یعنی چه؟
معمولا به علمای دین روحانی می گویند. شاید با خود فکر کرده باشید که روحانی یعنی چه ؟
ممکن است این سوال جوابهای گوناگونی داشته باشد اما چیزی و جوابی که به ذهن من رسیده از این قرار است:
بیماریهایی که بر انسانها می آیند و انسان مبتلا به آنها می شود به دوقسمت تقسیم می شوند
1 – بیماری جسمی که جان انسان را مریض می کنند .
2- بیماری روحی که ذهن و فکر و بعبارتی روح انسان را بیمار می کنند.
با توجه به مطلب فوق یک جامعه به دو جور دکتر نیاز دارد یکی دکتری که بیماریهای جسمی انسان را تشخیص بدهد و معالجه نماید دوم دکتری که بیماریهای روحی و روانی انسانها را تشخیص بدهد و معالجه نماید.
بیماری روحی مثل چه ؟ یعنی چه ؟
خداوند متعال که انسانها را خلق فرموده برای آنکه انسان انسان باشد و مثل فرشته معصوم نباشد در انسانها خصوصیات و خصلتهای عجیبی گذاشته است مثلا در انسانها خصلتهایی مثل: حسادت ، تکبر ، شهوت جنسی ، خشم و غضب، ترس ، و.. دهها خصلت دیگر گذاشته است . این خصلتها و خصوصیات باید در حد متعادل و جهت مشخصی داشته باشند چنانچه یک ذره از حد تعادل خارج شوند انسان بیمار می شود و از بیماری رنج می برد و زندگی به کامش تلخ می گردد . انسان به یک درختی می ماند که باید همه شاخه هایش برابر باشند درغیر این صورت آن درخت سالم نیست و به باغبان نیاز دارد تا شاخه های اضافی را قطع کند.
هر انسانی ممکن است به یک بیماری مبتلا گردد مثلا یکی به دوستی مال مبتلا شده و شب و روز دنبال مال می دود و زندگی به کامش تلخ شده . دیگری به حب شهوت جنسی مبتلا شده و تمام هم و غمش همین مسئله است یکی به حب جاه و مقام مبتلا شده و روز و شب در فکر است که از همه بالاتر باشد یکی به حسادت مبتلا شده و شب و روز از حسودی به دیگران رنج می برد و...
برخی از این بیماریها مانند بعضی از بیماریهای جسمی واگیر دار هستند.
بیماریهای روحی چون خیلی فراوانند و همه انسانها را در بر می گیرند بسیار مهمتر و خطرناک تر از بیماریهای جسمی هستند.
خداوند پیامبران را فرستاده تا انسانها را معالجه نمایند و این خصوصیات را در انسان به حد اعتدال بیاورند و جهت بدهند .
چطور جهت بدهند؟ به این شکل که مثلا شهوت جنسی را به سمت ازدواج حلال و تولید نسل سوق بدهند خشم انسانها را کنترل نموده به سمت مبارزه با بدیها و دشمنان خدا سوق بدهند حب مال را با تشویق با صدقه دادن و کمک به دیگران از دل انسان بیرون بیاورند . و...
وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ / آنان را تزکیه و پاک کنند سپس کتاب و دانش تعلیم دهند .
پس تزکیه مهمتر و قبل از تعلیم است.
بعد از پیامبران شاگردان آنان این مسئولیتها را بر عهده گرفته اند تا رسیده به علمای دین . به همین خاطر به علمای دینی روحانی می گویند.
در گذشته مربیان علما عارفان بزرگ بودند و شاگردان خویش را در مدت زمان تحصیل علم اصلاح می کردند و بعد آنان را با بیماریهای روحی و علاج آنها آشنا می کردند اما متاسفانه به تدریج این نکته قدری (در حد بسیار زیاد) ضعیف گشته و در برخی موارد می توان گفت این نکته کاملا نادیده گرفته می شود که نتیجه بسیار خطرناکی می تواند داشته باشد.
نکته تاسف آور
برای معالجه بیماریهای جسمی در هر شهری بیمارستانهای بزرگی درست شده اما در مورد بیماریهای روحی که بسیار خطرناک تر از بیماریهای جسمی هستند هیچ فکری نمی کنند.
تاسف آورتر از همه
اینکه در مراکز دینی نیز مثل سابق روی این نکات مهم دقت نمی کنند می گویند العلم دانستن . فقط به دانستن اکتفا می کنند . که در دراز مدت می تواند نتایج خطرناکی داشته باشد. زیرا آن کسانی که باید دکتر باشند ممکن است خود منبع بسیاری از بیماریها باشند.
خفته را خفته کی کند بیدار
آنکه خود ره گم است که را رهبری کند؟
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا = رستگار شد آن کسی که نفس خود را پاک و تزکيه کرده،
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا = نوميد و محروم گشته است! آن کس که نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته،
تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ
ترجمه : (آرى،) اين سراى آخر تو را (تنها) براى کسانى قرارمى‏دهيم که اراده برترى‏جويى در زمين و فساد را ندارند؛ و عاقبت نيک براى پرهيزگاران است!

هیچ نظری موجود نیست: