سایت وابسته به پاسدار خونخوار محسن رضائی یکی از طراحان سپاه جنایتکار انقلاب خمینی که حقیقتش برای همه مردم ایران روشن است مطلبی از فاشیستی دیگربنام شریف لکزائی که زخم دو تن از نزدیکانش که آخوند بودند و در عملیات افتخار آفرین تاسوکی به درک واصل شدند بر دل دارد را منتشر کرده است که جهالت و تعصب نویسنده را به خوبی ترسیم نموده است.
نویسنده با اینکه ضعف و ناتوانی و عجز نظام را در برابر مبارزان راه آزادی و عدالت و مجاهدان راه حق اعتراف نموده است سعی نموده است با یک نوشتار همه مظالم و ستمهای رژیم را در بلوچستان و سائر نقاط نادیده گیرد که مختصری از جنایت رژیم و مزدوران محلیش را در طی چند سال اخیر به ایشان متذکر شوم و علل و عوامل اصلی قیام جوانان اهلسنت را برایشان بیان دارم اگر چه به یقین می دانم که ایشان و خانواده اش بهتر از من از جنایاتشان با خبرند چون خاندان لکزائی از طراحان جنایت در بلوچستان بوده اند و الان هم معاونت فرماندهی سپاه در بلوچستان به عهده یکی از اعضای خانواده همین شریف لکزائی می باشد.
جنایت و کشتار و قتل عام و تجاوزبه زنان و دختران بلوچ در نصرت آباد و حصاروئیه در سال هفتاد که داستان غم انگیزش بسیار دراز است و یک دوست مبارز در موردش کتابی مستند با تصاویر نوشته و به زودی منتشر خواهد شد.
جنایت وحشیانه گورناک که خانه های مردم و مسجد و مدرسه روستا با خاک یکسان شدند و در مورد این جنایت هم عبدالواحد آرمیان کتابی بنام تخریب گورناک نوشتند.
گلوله باران و بمباران نمازگزاران مسجد مکی که بعد از تخریب مسجد اهلسنت در مشهد در برابر مسجد مکی تجمع کرده بودند و شهادت دهها جوان و پیر در این حادثه المناک از دیگر شرارتهای رژیم و مزدورانش در بلوچستان علیه اهلسنت بود.
تحقیر فرهنگ و توهین به مذهب مردم بلوچستان و اهلسنت ایران از مواردی است که نیاز به تشریح ندارد و منتشر نمودن سریالها و فیلمهائی علیه مذهب و فرهنگ مردم امروز هم شاهد زنده این امر هستند.
ترور و زندانی نمودن علما و اندیشمندان اهلسنت و تخریب و توهین به آنان از دیگر شیوه های استعماری رژیم تهران بوده است و هنوز هم خون مولوی عبدالملک و مولوی عبدلناصر و مولوی یارمحمد و مولوی الهیاری و دکتر کاظمی و دکتر احمد صیاد و شیخ ضیائی و مولوی نعمت الله و مولوی عبدالحکیم و مولوی موسی فریاد انتقام سر می دهند.
تجاوز به ناموس دختران و زنان بلوچستان که برخی همچون تجاوز به دختر 12 ساله کنارکی و تجاوز به سه دختر دانش اموز در بمپور افشا شدند و صدها مورد دیگر توسط خانواده قربانیان بنابر غیرت بلوچی مخفی ماندند.
ترویج مواد مخدر و سوق دادن جوانان بلوچستان به سوی مواد فروشی و استفاده از مواد مخدر از دیگر جنایات رژیم در بلوچستان بوده است که سپاه پاسداران با گسترش دادن فقر توانسته عده زیادی از مردم این خاک و بوم را به این بلای خانمانسوز سوق دهد.
کشتار و اعدام هزاران جوان بلوچ که لیستش طولانی تر از آن است که بیان گردد از یاد لکزائیها رفته است فقط همین قدر بس که نماینده منتصب دولت در زاهدان آقای شهریاری خود اعتراف کرد که بیش از هفتصد جوان بلوچ منتظر اعدام در زندانهای مخوف رژیم هستند.
جدا از اینکه مردم بلوچ در سرزمین خود هیچ حقی در تعیین سرنوشت خود ندارد و حتی برای نفس کشیدن هم باید از بیگانگان تهرانی اجازه بگیرند.
این همه ظلم و ستم و تجاوز بود که بالاخره صبر جوانان صبور و شریف این دیار را لبریز نمود و آنان را به پاسخگوئی واداشت و آنان را وادار کرد تا در پاسخ خشونت بپاخیزند تا خود نظاره گر مرگ تدریجی خود نباشند.
آنان نه برای اعدام بلکه برای نجات از اعدام بپا خواستند
آنان برای کشتن نه بلکه برای نجات از کشتن قیام کردند
آنان برای خونریزی نه بلکه برای نجات از ریختن خون هموطنان خود جان خود را فدا نمودند.
آنان بپا خواستند تا پای اهریمنان را از سرزمین بلوچستان قطع نمایند و در سرزمین خود آزادانه زندگی کنند.
و تاسوکی آغاز این نبرد بود که با قطع پای متجاوزان آغاز شد و این نبرد را نهایتی جز پیروزی حق بر باطل و آزادی و سربلندی مردم بلوچستان نیست و نخواهد بود.
نویسنده با اینکه ضعف و ناتوانی و عجز نظام را در برابر مبارزان راه آزادی و عدالت و مجاهدان راه حق اعتراف نموده است سعی نموده است با یک نوشتار همه مظالم و ستمهای رژیم را در بلوچستان و سائر نقاط نادیده گیرد که مختصری از جنایت رژیم و مزدوران محلیش را در طی چند سال اخیر به ایشان متذکر شوم و علل و عوامل اصلی قیام جوانان اهلسنت را برایشان بیان دارم اگر چه به یقین می دانم که ایشان و خانواده اش بهتر از من از جنایاتشان با خبرند چون خاندان لکزائی از طراحان جنایت در بلوچستان بوده اند و الان هم معاونت فرماندهی سپاه در بلوچستان به عهده یکی از اعضای خانواده همین شریف لکزائی می باشد.
جنایت و کشتار و قتل عام و تجاوزبه زنان و دختران بلوچ در نصرت آباد و حصاروئیه در سال هفتاد که داستان غم انگیزش بسیار دراز است و یک دوست مبارز در موردش کتابی مستند با تصاویر نوشته و به زودی منتشر خواهد شد.
جنایت وحشیانه گورناک که خانه های مردم و مسجد و مدرسه روستا با خاک یکسان شدند و در مورد این جنایت هم عبدالواحد آرمیان کتابی بنام تخریب گورناک نوشتند.
گلوله باران و بمباران نمازگزاران مسجد مکی که بعد از تخریب مسجد اهلسنت در مشهد در برابر مسجد مکی تجمع کرده بودند و شهادت دهها جوان و پیر در این حادثه المناک از دیگر شرارتهای رژیم و مزدورانش در بلوچستان علیه اهلسنت بود.
تحقیر فرهنگ و توهین به مذهب مردم بلوچستان و اهلسنت ایران از مواردی است که نیاز به تشریح ندارد و منتشر نمودن سریالها و فیلمهائی علیه مذهب و فرهنگ مردم امروز هم شاهد زنده این امر هستند.
ترور و زندانی نمودن علما و اندیشمندان اهلسنت و تخریب و توهین به آنان از دیگر شیوه های استعماری رژیم تهران بوده است و هنوز هم خون مولوی عبدالملک و مولوی عبدلناصر و مولوی یارمحمد و مولوی الهیاری و دکتر کاظمی و دکتر احمد صیاد و شیخ ضیائی و مولوی نعمت الله و مولوی عبدالحکیم و مولوی موسی فریاد انتقام سر می دهند.
تجاوز به ناموس دختران و زنان بلوچستان که برخی همچون تجاوز به دختر 12 ساله کنارکی و تجاوز به سه دختر دانش اموز در بمپور افشا شدند و صدها مورد دیگر توسط خانواده قربانیان بنابر غیرت بلوچی مخفی ماندند.
ترویج مواد مخدر و سوق دادن جوانان بلوچستان به سوی مواد فروشی و استفاده از مواد مخدر از دیگر جنایات رژیم در بلوچستان بوده است که سپاه پاسداران با گسترش دادن فقر توانسته عده زیادی از مردم این خاک و بوم را به این بلای خانمانسوز سوق دهد.
کشتار و اعدام هزاران جوان بلوچ که لیستش طولانی تر از آن است که بیان گردد از یاد لکزائیها رفته است فقط همین قدر بس که نماینده منتصب دولت در زاهدان آقای شهریاری خود اعتراف کرد که بیش از هفتصد جوان بلوچ منتظر اعدام در زندانهای مخوف رژیم هستند.
جدا از اینکه مردم بلوچ در سرزمین خود هیچ حقی در تعیین سرنوشت خود ندارد و حتی برای نفس کشیدن هم باید از بیگانگان تهرانی اجازه بگیرند.
این همه ظلم و ستم و تجاوز بود که بالاخره صبر جوانان صبور و شریف این دیار را لبریز نمود و آنان را به پاسخگوئی واداشت و آنان را وادار کرد تا در پاسخ خشونت بپاخیزند تا خود نظاره گر مرگ تدریجی خود نباشند.
آنان نه برای اعدام بلکه برای نجات از اعدام بپا خواستند
آنان برای کشتن نه بلکه برای نجات از کشتن قیام کردند
آنان برای خونریزی نه بلکه برای نجات از ریختن خون هموطنان خود جان خود را فدا نمودند.
آنان بپا خواستند تا پای اهریمنان را از سرزمین بلوچستان قطع نمایند و در سرزمین خود آزادانه زندگی کنند.
و تاسوکی آغاز این نبرد بود که با قطع پای متجاوزان آغاز شد و این نبرد را نهایتی جز پیروزی حق بر باطل و آزادی و سربلندی مردم بلوچستان نیست و نخواهد بود.
دلاور بلوچ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر