فرانسه گمان می کند که باید گروه اوباما را کمک کرد تا سیاست گشایش با ایران را "با چماقی بزرگتر" پی بگیرد.این مساله اروپایی ها را متفرق کرده است.
کمک کردن به رئیس جمهور امریکا، باراک اوباما تا با ایران با سر سختی بیشتر روبرو شود؟ این هدف گروهی از کشورهای اروپایی با فرانسه و انگلستان در صدر است که در چند هفته گذشته تحرکاتشان را چند برابر کرده اند تا تحریم های جدیدی علیه جمهوری اسلامی در اتحادیه اروپا به تصویب برسد. ایتالیا و آلمان به صورتی متعادل تر به آنها پیوسته اند. ولی مباحث میان اروپایی ها هنوز به اینجا ختم نشده است، زیرا اعضای گروه بیست و هفت بر سر این قضیه هم رای نیستند.
ایران به دلیل پیگیری برنامه غنی سازی اورانیوم اش و مشکوک به آنکه قصدش ساخت سلاح هسته ای است با جامعه بین المللی در جنگ و جدال است.
یک منبع دیپلمات غربی تاکید می کند که طرفداران تحریم شدیدتر معتقدند که اتحادیه اروپا باید خود را مجهز به ابزارهای بیشتری برای همراهی با گروه اوباما در استراتژی جدید امریکا در بازگشایی مذاکرات با ایران، یعنی "چماقی بزرگتر" و به بیان دیگر فشارهای اقتصادی شدیدتر بکند. فرانسه مخصوصا در زمان ریاست اتحادیه اروپا، در ادامه آنچه نیکولای سرکوزی در سال 2007 تصمیم گرفته بود، در این راه بسیار فعال بوده است. پاریس و لندن در نزد دیگرهمکاران اروپاییشان خواستار تحریم های جدیدی شده اند که بخش انرژی ایران و فعالیت های بانکی کشور را هدف قرار می دهد.
این بدان معنی است که باید مانع دستیابی ایران به بعضی تجهیزات و تکنولوژی ها برای صنعت نفت، که قسمت اعظم درآمد کشور را تشکیل می دهد، شد. ایران با مشکلات اساسی ای در زمینه سرمایه گذاری و مدرنیزه کردن زیرساخت های مربوط به انرژی، که با سقوط قیمت های جهانی نفت شدیدتر هم شده، روبروست.
در حالی که اروپایی ها تاکنون موفق نشده اند به توافق برسند، مقامات فرانسوی و بریتانیایی به نظر می رسد که روی هدف دیگری متمرکز هستند: ممنوع کردن فعالیت های بانک های ایرانی صادرات و ملت در خاک اروپا. موسساتی که قبلا نیز با تحریم های یک جانبه امریکا مواجه بودند، اولی به دلیل حمایت از "گروه های تروریستی"، دومی به دلیل کمک کردن به بخش هسته ای ایران. محور دیگر کار طولانی تر کردن سیاهه نهادهای ایرانی ای است که ممنوعیت هایی مستقلا از طرف اروپا برایشان وضع شده بود، با هدف یافتن شرکت هایی که نقش "پوشش" را در فعالیت های ایران با هدف دور زدن تحریم های بین المللی بازی می کنند.
سالهاست که ایالات متحده و اسرائیل اروپایی ها را تشویق می کنند که روابط اقتصادی با ایران را محدود کنند تا حکومتش را وادار کنند خواسته های شورای امنیت سازمان ملل را برآورده کند. در پاریس و لندن پیش بینی می کنند که اوباما همین راه را ادامه خواهد داد در حالی که بی شک راه های مذاکره را با ایران را می گشاید.
تلاش فرانسوی ها و انگلیسی ها با شک و تردید چندین کشور اروپایی نگران حفظ منافع اقتصادی شان برخورد می کند.مانند اتریش که شرکت OMV اش در سال 2007 قراردادی نفتی با ایران بست، و لوکزامبورگ، که به بخش بانکی اش می اندیشد. در آلمان، کشوری که شرکت های کوچک و بزرگ اش در ایران فعال هستند، اختلافات شدید سیاسی میان آنگلا مرکل صدر اعظم (موافق تحریم های جدید) و وزیر جدید امور خارجه، فرانک-والتر اشتاینمر(که با آن مخالفت می کند) وجود دارد. سوئد خاطر نشان کرده که پروسه تحریم ها مشروع تر خواهند بود اگر در چهارچوب شورای امنیت سازمان ملل باقی بمانند، کشوری که از سال 2006 تاکنون به سه قطعنامه از این دست رای داده است. اسپانیا، یونان و قبرس خواستار تاکید بیشتر روی گفتگو با تهران هستند.
شک و ابهام، نیات گروه اوباما را فراگرفته است همان طور که چشم انداز انتخابات ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن بر روی بحث سنگینی می کند. بعضی ها از خود می پرسند:"آیا افزایش تحریم ها به نفع تندروهای ایران نیست؟" یک منبع اروپایی اظهارنظر می کند:"فرانسوی ها به شدت فشار وارد می کنند، ولی نمی توان خیلی خوب دید که چه می توان کرد وقتی که امریکایی ها هنوز تکان نخورده اند؟"
اروپایی ها نگران به حاشیه رانده شدنشان در پرونده هسته ای ایران هستند، پرونده ای که از سال 2003 نقش اولش را بازی می کردند. مقامات فرانسوی اوباما را تشویق کرده اند که رشته تلاش های دیپلماتیک را که تاکنون انجام شده پنبه نکند، در حالی که نه گفتن واشینگتن به بعضی از توقعات را خطرناک می دانند.
در حالی که اتحادیه اروپا منتظر است، پاریس، لندن و رم در دسامبر2008 مخفیانه تصمیم گرفتند جلوتر بروند؛ با توصیه کردن به بانک ها، بیمه ها و شرکت های کشتیرانی و هر شرکتی که مربوط به بخش انرژی است که از خیر معامله و بستن قرارداد با ایران بگذرند.
ترجمه از فرانسوی: هلیاجوانشیر
ناتالی نوگی رید, لوموند, 20/01/2009.
کمک کردن به رئیس جمهور امریکا، باراک اوباما تا با ایران با سر سختی بیشتر روبرو شود؟ این هدف گروهی از کشورهای اروپایی با فرانسه و انگلستان در صدر است که در چند هفته گذشته تحرکاتشان را چند برابر کرده اند تا تحریم های جدیدی علیه جمهوری اسلامی در اتحادیه اروپا به تصویب برسد. ایتالیا و آلمان به صورتی متعادل تر به آنها پیوسته اند. ولی مباحث میان اروپایی ها هنوز به اینجا ختم نشده است، زیرا اعضای گروه بیست و هفت بر سر این قضیه هم رای نیستند.
ایران به دلیل پیگیری برنامه غنی سازی اورانیوم اش و مشکوک به آنکه قصدش ساخت سلاح هسته ای است با جامعه بین المللی در جنگ و جدال است.
یک منبع دیپلمات غربی تاکید می کند که طرفداران تحریم شدیدتر معتقدند که اتحادیه اروپا باید خود را مجهز به ابزارهای بیشتری برای همراهی با گروه اوباما در استراتژی جدید امریکا در بازگشایی مذاکرات با ایران، یعنی "چماقی بزرگتر" و به بیان دیگر فشارهای اقتصادی شدیدتر بکند. فرانسه مخصوصا در زمان ریاست اتحادیه اروپا، در ادامه آنچه نیکولای سرکوزی در سال 2007 تصمیم گرفته بود، در این راه بسیار فعال بوده است. پاریس و لندن در نزد دیگرهمکاران اروپاییشان خواستار تحریم های جدیدی شده اند که بخش انرژی ایران و فعالیت های بانکی کشور را هدف قرار می دهد.
این بدان معنی است که باید مانع دستیابی ایران به بعضی تجهیزات و تکنولوژی ها برای صنعت نفت، که قسمت اعظم درآمد کشور را تشکیل می دهد، شد. ایران با مشکلات اساسی ای در زمینه سرمایه گذاری و مدرنیزه کردن زیرساخت های مربوط به انرژی، که با سقوط قیمت های جهانی نفت شدیدتر هم شده، روبروست.
در حالی که اروپایی ها تاکنون موفق نشده اند به توافق برسند، مقامات فرانسوی و بریتانیایی به نظر می رسد که روی هدف دیگری متمرکز هستند: ممنوع کردن فعالیت های بانک های ایرانی صادرات و ملت در خاک اروپا. موسساتی که قبلا نیز با تحریم های یک جانبه امریکا مواجه بودند، اولی به دلیل حمایت از "گروه های تروریستی"، دومی به دلیل کمک کردن به بخش هسته ای ایران. محور دیگر کار طولانی تر کردن سیاهه نهادهای ایرانی ای است که ممنوعیت هایی مستقلا از طرف اروپا برایشان وضع شده بود، با هدف یافتن شرکت هایی که نقش "پوشش" را در فعالیت های ایران با هدف دور زدن تحریم های بین المللی بازی می کنند.
سالهاست که ایالات متحده و اسرائیل اروپایی ها را تشویق می کنند که روابط اقتصادی با ایران را محدود کنند تا حکومتش را وادار کنند خواسته های شورای امنیت سازمان ملل را برآورده کند. در پاریس و لندن پیش بینی می کنند که اوباما همین راه را ادامه خواهد داد در حالی که بی شک راه های مذاکره را با ایران را می گشاید.
تلاش فرانسوی ها و انگلیسی ها با شک و تردید چندین کشور اروپایی نگران حفظ منافع اقتصادی شان برخورد می کند.مانند اتریش که شرکت OMV اش در سال 2007 قراردادی نفتی با ایران بست، و لوکزامبورگ، که به بخش بانکی اش می اندیشد. در آلمان، کشوری که شرکت های کوچک و بزرگ اش در ایران فعال هستند، اختلافات شدید سیاسی میان آنگلا مرکل صدر اعظم (موافق تحریم های جدید) و وزیر جدید امور خارجه، فرانک-والتر اشتاینمر(که با آن مخالفت می کند) وجود دارد. سوئد خاطر نشان کرده که پروسه تحریم ها مشروع تر خواهند بود اگر در چهارچوب شورای امنیت سازمان ملل باقی بمانند، کشوری که از سال 2006 تاکنون به سه قطعنامه از این دست رای داده است. اسپانیا، یونان و قبرس خواستار تاکید بیشتر روی گفتگو با تهران هستند.
شک و ابهام، نیات گروه اوباما را فراگرفته است همان طور که چشم انداز انتخابات ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن بر روی بحث سنگینی می کند. بعضی ها از خود می پرسند:"آیا افزایش تحریم ها به نفع تندروهای ایران نیست؟" یک منبع اروپایی اظهارنظر می کند:"فرانسوی ها به شدت فشار وارد می کنند، ولی نمی توان خیلی خوب دید که چه می توان کرد وقتی که امریکایی ها هنوز تکان نخورده اند؟"
اروپایی ها نگران به حاشیه رانده شدنشان در پرونده هسته ای ایران هستند، پرونده ای که از سال 2003 نقش اولش را بازی می کردند. مقامات فرانسوی اوباما را تشویق کرده اند که رشته تلاش های دیپلماتیک را که تاکنون انجام شده پنبه نکند، در حالی که نه گفتن واشینگتن به بعضی از توقعات را خطرناک می دانند.
در حالی که اتحادیه اروپا منتظر است، پاریس، لندن و رم در دسامبر2008 مخفیانه تصمیم گرفتند جلوتر بروند؛ با توصیه کردن به بانک ها، بیمه ها و شرکت های کشتیرانی و هر شرکتی که مربوط به بخش انرژی است که از خیر معامله و بستن قرارداد با ایران بگذرند.
ترجمه از فرانسوی: هلیاجوانشیر
ناتالی نوگی رید, لوموند, 20/01/2009.
ایران در جهان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر